Hastasın sen. Hasss-tasıııın.

Şuna inanıyorum ki "Ne güzel hasta olmuyorum yahu" diye içimden şöyle bir geçirsem bile, bu belli mekanizmaları harekete geçiriyor ve bünyemle doğa işbirliği içine girip bana "HADİLEN" diyor. Dün sabah başlayan ve hatta gayet iyimser olarak alerjik olduğunu tahmin ettiğim halsizliğim akşama doğru kontrolden çıktı, burnum bana nefes aldırmamak için elinden geleni yaptı, gecenin ilerleyen saatlerinde/uyku ortasında ortaya çıkan boğaz acısı ise "Tamam yahu tamam, tamam, hastayım, tamam" şeklinde kıvranmama neden oldu. Buradan sevgili bünyeme sesleniyorum; kabul ediyorum, tamam, hasta oluyormuşum ben de, daha fazla zorlamayacağım seni, ama sen de hasta olacaksan edebinle adabınla ol, bu ne be.

Neyse, asıl konu bu değil. Efendim, Yora adlı güzide müzik grubumuzun fotoğraflarını çektik dün sabah. Daha doğrusu, benden önce profesyonel bir abimiz çekti, sonra hazır toplanmışken biraz da ben oyaladım insanları. Fotoğraflar über değil, ama en azından şunu anladım ki; benim grup fotoğrafı çekebilmem için biraz daha çalışmam lazım, henüz yapamıyorum. Bir kişi, tamam, iki kişi, çekilir, ama üçten fazlası olmuyormuş. Yapamıyormuşum. Gerçi genel olarak poz verme durumu gergin bir durum sanırsam, tek kişide de, çok kişide de.

Buraya koyduğum fotolar favorilerimin tamamı değil, zira baktıkça daha çok sevdiğim fotolar var. Hatta bunların hepsi favorilerim arasında da değil sadece eğlenceli diye koyduklarım mevcut. Bir de Fundagül ne güzel poz veren bir insandır yahu.

Uygar'ın 60lardan fırlamış folk şarkıcısı olması...

O zaman sevgili yazımızı Akif ve Uygar'ın bambaşka pozuyla kapatalım, he?