13 Mart 2012 Salı

Filmler yanmaz, oteller yanar


Bugün aslında büyük bir hevesle nihayet ulaştığım fotoğraflardan, buradaki Lomography topluluğundan, dükkandan, partilerden bahsedecektim burada. Sonra haberleri okuyunca nedense çok boş geldi bunlar.

Burası Lunapark, ve ben ciddileşecek, yorum yapacak değilim. Sadece sanırım elindeki güç arttıkça vicdan azalıyor. Sevgili başbakanımızın açıklamasının, ve hatta belki tüm açıklamalarının, olanların ve bitenlerin başka bir açıklamasını bulamıyorum. Açıkçası ben (karşı ideolojiden olsun, kendi ideolojimden olsun) bir grup insan yakılarak ölse oturup ağlarım. Yangını çıkaran benim yandaşlarımsa daha çok ağlarım. Eğer elimden düzeltmek için, haklarını savunmak için hiçbir şey gelmiyorsa, bu olaydan sonra insanları birleştirmek yerine daha da kutuplaştırıyorsam dünyanın en huzursuz insanı olurum.

Ama o güce sahip değilim, sanırım o yüzden vicdanım sızlıyor. Güç arttıkça vicdan azalıyor.

Hiç yorum yok: